ΓΑΜΟΣ

ΓΑΜΟΣ

Η οικογένεια , είναι μια μικρή κατ´οίκον εκκλησία , γι´ αυτό πρέπει να είναι στερεωμένη στην ασάλευτη Πέτρα ,
που λέγεται : Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ !!!
Το ξεκίνημα της , να γίνεται με έναν Ορθόδοξο Εκκλησιαστικό Γάμο , ο οποίος είναι και ένα από τα επτά Μυστήρια της Αγίας μας Ορθόδοξης Εκκλησίας . Η αγνότητα των μελλονύμφων είναι εντολή του Θεού και μεγάλη ευλογία.

Συγχρόνως όμως και με έναν Πνευματικό Πατέρα Εξομολόγο , σαν Οδηγό , για να είναι σίγουρο , πως το « ταξίδι » του Γάμου που ξεκινούν και οι δύο σύζυγοι , θα είναι πετυχημένο , με σκοπό τον αγιασμό και την ολοκλήρωση της πνευματικής προσωπικότητας τους , που θα τους οδηγήσει στην σωτηρία και στην αιωνότητα . Γιατί και αυτός είναι ένας από τους σκοπούς της κοινής συμβιώσεως και συνυπάρξεως τους.
Έτσι με την υπακοή που θα κάνουν στον Πνευματικό τους Πατέρα και οδηγό , θα αποφεύγουν και τις παγίδες που μας στήνει σε τούτο τον κόσμο ο αντίδικος της ψυχής μας , ο πονηρός σατάν.

Θα ήταν όμως παράλειψη να μην τονισθεί ότι οι σύζυγοι πρέπει να έχουν υπομονή μεταξύ τους και να ανέχωνται ο ένας τον άλλον, γιατί έτσι θα αξιωθούν να αγιάσουν , και να κάνουν μια επιτυχημένη οικογένεια . Μας το λέει και ο ίδιος ο Χριστός και ο Θεός μας , « … ο δε υπομείνας εις τέλος , ούτος σωθήσεται » ( Ματθ. 10, 22 ) .
Έτσι δε θα φτάνουν ποτέ σε χωρισμούς και διαζύγια που δεν ευαρεστούν καθόλου το Θεό , αλλά μόνο τον πονηρό , και συνήθως αυτός είναι η αιτία όλων των διαφωνιών και διενέξεων.

Ας θυμηθούμε τι γράφει ο Απόστολος των εθνών Παύλος προς τους Γαλάτας , αλλά και προς όλους εμάς : « αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού » ( Γαλ. 6, 2 ) , καθώς επίσης και προς τους Εβραίους οι οποίοι πίστευσαν στο Χριστό « … δι´ υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα » ( Εβρ. 12, 1 ).
Βλέπετε , σε πόσα σημεία μας θυμίζει η Αγία Γραφή τη μεγάλη αρετή της υπομονής ; Ακόμη θα λέγαμε ότι η υπομονή είναι νόμος και εντολή του Θεού.
Αυτήν όμως τη μεγάλη αρετή μπορούμε να την αποκτήσουμε μόνον πατώντας τον εγωισμό μας , αποφεύγοντας τις υπερβολικές και πολλές φορές , παράλογες απαιτήσεις και τα διάφορα λόγια , που δεν ωφελούν τις σχέσεις μεταξύ των συζύγων, είτε λέγονται αυτά ως αστεία είτε και σοβαρά. 

Επίσης πρέπει να διακατέχονται οι σύζυγοι από αγάπη και συμπαράσταση και όχι από αδιαφορία , γιατί και η αγάπη είναι εντολή του Θεού.
Με αυτές τις βασικές προϋποθέσεις , ξεκινώντας οι σύζυγοι και ζώντας ενσυνείδητη χριστιανική ζωή θα είναι ειρηνικοί , θα προοδεύουν πνευματικά και θα αρχίσουν λίγο – λίγο να προγεύωνται τον Παράδεισο.

Στα παιδιά που θα τους χαρίσει ο Θεός , όταν τα βαπτίζουν , θα πρέπει να βάζουν ορθόδοξα χριστιανικά ονόματα και αν επεμβαίνουν γονείς , πεθερικά και συγγενείς για κάτι διαφορετικό , να συμβουλεύονται τον πνευματικό τους πατέρα και οδηγό.
Να προσέχουν οι γονείς και να μην παραλείπουν να φορούν στα παιδιά τους , καθώς και οι ίδιοι , ένα Σταυρό και όχι ματόχανδρα , ζώδια , άγκυρες , πέταλα ή σκέτες αλυσίδες. Η εκκλησία ψάλλει και βροντοφωνάζει αιώνες τώρα ότι :
« Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης . Σταυρός η ωραιότης της εκκλησίας. Σταυρός βασιλέων κραταίωμα. Σταυρός Αγγέλων η δόξα , και των δαιμόνων το τραύμα » ( Από την υμνολογία της Εκκλησίας μας ) .
Να προσπαθήσουν ακόμη να δώσουν να καταλάβουν στα παιδιά τους , με διάκριση βέβαια , άλλα και με πειθώ αν χρειαστεί , προ πάντων να μην τα παροτρύνουν ώστε να ντύνονται καρναβάλια και να πηγαίνουν σε επικίνδυνα , ίσως και αμαρτωλά μέρη , δήθεν για διασκέδαση , γιατί αυτή η κοσμική συνήθεια , που είναι και ειδωλολατρική , σε τίποτε δεν ωφελεί . Αντίθετα , δημιουργεί περιττά έξοδα , ίσως και προβλήματα στην οικογένεια , βλάπτει την ψυχή και το κυριότερο δεν αναπαύουμε τον Πανάγαθο Θεό και Πατέρα μας γιατί αν θελήσουμε να προσέξουμε , θα δούμε πως τα εγκλήματα , οι μεγάλες ληστείες , οι κοροϊδίες και πολλά αντικοινωνικά έργα γίνονται , δυστυχώς από μεταμφιεσμένους συνανθρώπους μας.

Μέσα στο σπίτι να υπάρχουν απαραιτήτως σε μια βολική και ήσυχη γωνιά ή και σε κάποιο τοίχο , κατά προτίμηση ανατολικά , αλλά εάν δε βολεύει , ας είναι και αλλού , ένας Σταυρός τοποθετημένος στο κέντρο , μια εικόνα του Σωτήρος μας Χριστού δεξιά , μια εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου αριστερά και αν είναι δυνατόν , από μία εικόνα με τους Αγίους , που μας τιμούν και τους τιμούμε με τα ονόματά τους , από κάτω.
Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε παραδοσιακό εικονοστάσι και μάλιστα πολλές φορές τοποθετημένο σε πολύ υψηλό μέρος , ώστε να μη μπορούμε να το φτάνουμε με ευκολία. Αλλά έτσι όπως θα είναι στον τοίχο οι εικόνες , μπορούμε από κάτω ακριβώς να τοποθετήσουμε ένα μικρό τραπέζι , ή πιο ψηλά μία εταζέρα , εάν έχουμε μικρά παιδιά , και επάνω ένα καντήλι , στο οποίο θα καίμε ελαιόλαδο , όχι σπορέλαιο ή πυρηνέλαιο ή όπως μερικοί από άγνοια βάζουν καμμένα λάδια , προφασιζόμενοι ότι το ελαιόλαδο δεν το καίει το καντήλι. Πληροφοριακά λέμε , ότι υπάρχουν πάρα πολλά παρθένα ελαιόλαδα 0-1% , τα οποία ανάβουν στο καντήλι θαυμάσια. Το ελαιόλαδο για την Εκκλησία μας και την Παράδοσή της έχει συμβολικό χαρακτήρα. Βλέπουμε όλα τα ιερά βιβλία που αναφέρονται σε διάφορες ευχές , μόνον για « Ε Λ Α Ι Ο Ν » ομιλούν και όχι σπορέλαιο , ηλιέλαιο , καλαμποκέλαιο , σογιέλαιο ή πυρηνέλαιο.

Ακόμη αν θυμηθούμε το περιστέρι που άφησε ο προφήτης Νώε από την κιβωτό μετά τον κατακλυσμό , βλέπουμε πως επέστρεψε έχοντας στο στόμα κλαδί ελιάς , σύμβολο συμφιλιώσεως και ειρήνης. Γι´αυτό θα είναι καλό να μη νοθεύουμε την Παράδοση. Καλό είναι το καντήλι στο σπίτι να ανάβει πάντοτε , απαραιτήτως όμως , κάθε Σαββατοκύριακο , μεγάλες γιορτές ή και τα βράδια. Ευχής όμως έργον να είναι ακοίμητο , διότι αυτό θα είναι μεγάλη ευλογία , εφ´όσον βέβαια και η ζωή των οικείων είναι θεοσεβής , χριστοκεντρική και ταπεινή. Έχει επίσης και το συμβολικό χαρακτήρα , ότι εμείς ομολογούμε την ελπίδα μας στο Θεό , ότι η πίστη μας είναι ζωντανή και φέγγει παντού , μα και η ψυχή μας σε συνεχή προετοιμασία ζητάει , φλέγεται και ποθεί την Επουράνια Βασιλεία.

Γενικά θα βλέπαμε , ότι μέσα στο σπίτι και ιδιαίτερα σ´εκείνη την γωνιά , υπάρχει ξεχωριστή χάρη και ευλογία , εκτός του ότι και το ελαιόλαδο που βάζουμε είναι μια μικρή προσφορά στο Δωρεοδότη πάντων των αγαθών και ας μην κάνουμε λογισμό φιλαργυρίας για το ελαιόλαδο , γιατί ο Πανάγαθος Θεός και Πατέρας μας , έχει τον τρόπο Του να μας τον ανταποδώσει. 

Δίπλα στο καντήλι να αφήσουμε το θυμιατό , με το οποίο θα θυμιάζουμε το προσκυνητάρι με τις εικόνες , μετά να θυμιάζουμε τις έμψυχες εικόνες του Θεού , δηλαδή τους ανθρώπους που βρίσκονται στο σπίτι , κατόπιν όλο το σπίτι και στο τέλος , εάν είναι δυνατόν , να το αφήσουμε στο μπαλκόνι , για να ευωδιάσει το θυμίαμα σε όλη την πλάση και δημιουργία του Θεού. 

Υπενθυμίζουμε ότι το καρβουνάκι πρέπει να το ανάβουμε πάντα με προσοχή , γιατί πολλές φορές σκάζει μέσα στο σπίτι και έχουμε φόβο πυρκαγιάς ή ζημίας. Ποτέ να μη χρησιμοποιούμε οινόπνευμα όταν το ανάβουμε , γιατί υπάρχει κίνδυνος σωματικού ατυχήματος. Να χρησιμοποιούμε για το άναμμα του ένα ψιλό γνήσιο μοναστηριακό μελισσοκέρι , γιατί τα χοντρά κεριά της παραφίνης στάζουν και μυρίζουν άσχημα. 

Σ´αυτή λοιπόν την ευλογημένη γωνιά , που το αναμμένο καντήλι και η ευωδία του θυμιάματος δίνουν κατάνυξη στην ψυχή , ερχόμαστε ένας – ένας ή και όλοι μαζί , ο πατέρας , η μητέρα και τα παιδιά για να συνομιλήσουμε με τον Επουράνιο Πατέρα μας , ο οποίος μας προίκισε και με το ιδιαίτερο δώρο να επικοινωνούμε και να συνομιλούμε μαζί του , σαν λογικές υπάρξεις , με την προσευχή , σε αντίθεση με τα άλλα.

ΠΗΓΗ:  Αγία Θωμαΐς η Λέσβια

"ΙΑΤΡΕΙΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ" απομαγνητοφωνημένη ομιλία μητρ. Λεμεσσού Αθανάσιου

"ΙΑΤΡΕΙΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ"

 απομαγνητοφωνημένη ομιλία μητρ. Λεμεσσού Αθανάσιου

Θα προσπαθήσουμε παιδιά να έχουμε μια σειρά ομιλιών σα μια βάση για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην αληθινή γνώση της πνευματικής ζωής, διότι οι πατέρες της εκκλησίας μας, έδιδαν πολλή βάση και πολλή προσοχή, ώστε ο άνθρωπος από την αρχή που θα αρχίσει να ξεκινήσει την πνευματική του ζωή να βάλει πολύ σωστά τα πράγματα μέσα του.

Διότι η πνευματική ζωή, η εν Χριστώ ζωή έχει πολλή λεπτότητα, και πολλή ακρίβεια. Είναι παραδείγματος χάριν όπως μια χημική εξίσωση στην οποία τα στοιχεία πρέπει να μπουν με πολύ σωστό τρόπο, διότι αν δεν τοποθετηθούν σωστά θα έχουμε λάθος αποτελέσματα και καμιά φορά αυτά τα αποτελέσματα είναι πολύ οδυνηρά κυρίως στον πνευματικό χώρο, στην πνευματική πορεία μας, και έτσι έδιδαν πολύ προσοχή ώστε από την αρχή που θα αρχίσει ο άνθρωπος να λάβει σωστές γνώσεις, την σωστή γνώση.

Γι’ αυτό και εγώ θεώρησα καλό να αρχίσουμε να μιλούμε από την πρώτη βάση, από την βάση αυτή της γνώσεως του ανθρώπου. Οι Άγιοι Πατέρες αν και ήσαν άνθρωποι πνευματικοί και θεολόγοι, όχι με την έννοια των σημερινών που σπουδάζουν σε πανεπιστήμια και παίρνουν ένα χαρτί που λέει θεολόγοι, αλλά ήταν θεολόγοι άνθρωποι οι οποίοι μιλούσαν με τον Θεόν.

Ομιλούσαν περί Θεού από την εμπειρία τους, έγραψαν λόγους και έργα περί του ανθρώπου. Ακόμα ξέρετε ότι η αγία γραφή, η παλαιά διαθήκη αρχίζει τον λόγο της προς τους ανθρώπους με το να ομιλεί περί της κτήσεως του κόσμου και της κτίσεως του ανθρώπου. Έτσι λοιπόν και εγώ σήμερα θα προσπαθήσω να πω μερικά πράγματα γι’ αυτό το μεγάλο γεγονός, για να καταλάβουμε το πόση σημασία έχει το να είναι κανείς άνθρωπος και το ότι πόση σημασία έχει το ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος και έδωσε σε εμάς την δυνατότητα να γίνουμε Θεοί.

Γι’ αυτό λοιπόν θα πω μερικά πράγματα που ασφαλώς θα ξέρετε κι από τα σχολεία από τα παιδικά χρόνια αλλά είναι απαραίτητα για να μπορέσουμε πάνω σε αυτά, να οικοδομήσουμε το υπόλοιπο οικοδόμημα, το οποίο με την χάρη του Θεού θα προσπαθήσουμε να επιτύχουμε.

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι λέμε στην εκκλησία, ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να θεώσει τον άνθρωπο. Εμείς οι σημερινοί άνθρωποι, δηλαδή οι άνθρωποι οι μετά την πτώση του πρώτου Αδάμ, δηλαδή του πρώτου ανθρώπου, δεν γνωρίζουμε πώς ο άνθρωπος βγήκε από τα χέρια του Θεού. Ξέρουμε βέβαια από την Αγία Γραφή ότι ο Θεός έκανε τον άνθρωπον κατ’ εικόνα Του και καθ’ ομοίωση Του.

Η Αγία Γραφή δεν είναι ένα βιβλίο επιστημονικό ούτε βιβλίο ανθρωπολογίας, ούτε γεωγραφίας, ούτε αστρονομίας, ούτε τίποτα από όλα αυτά. Και είναι γελοίοι φόβοι αυτοί οι οποίοι παρουσιάζονται κατά καιρούς οι οποίοι φοβούνται μήπως αν τυχόν βρεθούν απολιθώματα ή αν τυχόν βρεθούν αστροναύτες, οι οποίοι θα ανακαλύψουν άλλες ζωές σε άλλους πλανήτες, τότε τί θα πάθει η εκκλησία δηλαδή, και τί θα πάθει η Αγία Γραφή, τρόπον τινά κινδυνεύει να καταρρεύσει.
Δεν υπάρχει κανένας τέτοιος κίνδυνος διότι η Αγία Γραφή μίλησε περί άλλου γεγονότος. Το γεγονός το οποίο αφορά εμάς τους χριστιανούς είναι ότι ο Θεός εκ του μη όντος, εκ του μηδενός, από άπειρη αγάπη κινούμενος δημιούργησε τον άνθρωπον. Δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα δική Του και καθ’ ομοίωσιν Του.

Όταν λέω.....................

Όταν λέω: "κανείς δε μ'αγαπά".

Ο Θεός μου λέει: "Σ'αγαπώ" (Ιωάννης γ,16).

Όταν λέω: "Αισθάνομαι μόνος".

Ο Θεός μου λέει: "ου μη σε εγκαταλίπω" (Εβραίους ιγ,5).

Όταν λέω: "Φοβάμαι".

Ο Θεός μου λέει: "Μη φοβού" (Ιωάννης ις 33).

Όταν λέω: "Έχω πολλές φροντίδες".

Ο Θεός μου λέει: "Πάσαν την μέριμνα σας ρίψατε επάνω του" (Α' Πέτρου ε,7).

Όταν λέω: "Κανένας δεν με συγχωρεί".

Ο Θεός μου λέει: "Σε συγχωρώ" (Α' Ιωαννου α, 9)

Je veux toujours etre avec toi

"Έρχονται δύσκολοι καιροί,

απ΄όλες τις μεριές θα μας χτυπάνε..........

και θα αντέξουν μόνο αυτοί 

που μάθανε νωρίς ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ..."

Ψυχή κατάκοπη και θλιμμένη από πολλά, που για λόγους λεπτότητος δεν θα ήθελες να αναφέρης, αλλά τους κρατάς μέσα σου, γιατί δεν θέλεις να θίξης ή να πληγώσης ή να σκανδαλίσης κάποια άλλη ψυχή γύρω σου, από τις εγγύς ή τις μακράν, 

ψυχή ανήσυχη, που ζητάς ειρήνη, πήγαινε μπρος στον Εσταυρωμένον Σου, τον γλυκύτατον Ιησούν. 

Γονάτισε μπροστά Του με συντριβή και πάρε το θάρρος να του πης αργά με αγνή και ειλικρινή διάθεση, με πίστη ακλόνητη πως θα εισακουσθής, αυτά τα λόγια:

Ω Κύριε Ιησού μου, πράε και ταπεινέ τη καρδία, σε παρακαλώ και σε ικετεύω με όλη μου την καρδιά:
Από την επιθυμία να με εκτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αγαπούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αναζητούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με τιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επαινούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με προτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με συμβουλεύονται, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επιδοκιμάζουν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με φροντίζουν, ελευθέρωσέ με....

Ο πραγματικός άνθρωπος.

Ο Απόστολος Παύλος, μιλώντας για την ένωση και την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό, χρησιμοποιεί την έκφραση «πρόσωπον προς πρόσωπον». Λέγει: «βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον» (Α΄ Κορινθίους 13/ιγ΄ 12). 

Αν σκεφθούμε ότι το χωρίο αυτό αναφέρεται στην νοερά προσευχή, δηλαδή στον φωτισμό του νου («δι’ εσόπτρου εν αινίγματι») και την θεώση, δηλαδή την θεωρία του Θεού («πρόσωπον προς πρόσωπον» (Ιω. Ρωμανίδου: Προπατορικόν αμάρτημα εκδ. Δόμος σελ. 29), 

τότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να χαρακτηρισθεί πρόσωπο, όταν ενωθεί με τον Θεό δια της θεώσεως και στην κατάσταση της θεώσεως. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο πραγματικός άνθρωπος.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

 Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συμμεριζόμενος τόν πόνο τῶν ἀδυνάτων οἰκονομικά συνανθρώπων μας, οἱ ὁποῖοι δέν δύνανται νά πληρώσουν τό τέλος γιά τά ἀκίνητα μέσῳ Δ.Ε.Η. καί δεχόμενος κάθε ἡμέρα στό Γραφεῖο του, τούς δοκιμαζομένους συνανθρώπους μας, μέ ἐπιστολή του παρακαλεῖ τόν κ. Εὐάγγελο Βενιζέλο, νά βοηθήσῃ ὥστε νά γίνῃ δικαιότερη ἀντιμετώπιση τῶν ανθρώπων,    ὡς πρός τό θέμα αὐτό, καθ’ ὅσον ἕνα μέρος τοῦ πληθυσμοῦ ἔχει πλεόν γονατίσει κάτω ἀπό τήν φτώχεια καί τήν ἀνέχεια:  

Ἐν Πάτραις τῇ 18^ῃ Νοεμβρίου 2011

Πρός

τόν Ἐξοχώτατον

κ. Εὐαγγελον Βενιζέλον

Ἀντιπρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως

καί Ὑπουργόν Οἰκονομικῶν

            Ἐξοχώτατε,

Ζῶντες μέσα στό βαρύ κλῖμα τῶν δυσκόλων ἡμερῶν καί καταστάσεων τίς ὁποῖες βιώνει ὁ τόπος μας, ἀλλά καί γνωρίζοντες τόν ἀγῶνα τόν ὁποῖον καταβάλλετε καί ἐσεῖς προσωπικά καί ἡ Κυβέρνηση γιά νά ἐξέλθῃ ἡ χώρα μας ἀπό τήν δύσκολη θέση, ἐκφράζομε κατά πρῶτον τήν εὐχή νά εὐοδωθοῦν οἱ προσπάθειες αὐτές, ὥστε νά ἔχωμε τά ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα.

Κατά δεύτερον, ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, Σᾶς μεταφέρω τήν βαθειά ἀνησυχία καί τόν βαθύτατο προβληματισμό εἰδικά τῶν ἀσθενεστέρων ὁμάδων τοῦ πληθυσμοῦ, ἐξ’ αἰτίας τοῦ εἰδικοῦ τέλους ἀκινήτων, τό ὁποῖο πρέπει νά καταβληθῇ μέσῳ τῆς ΔΕΗ.

Ὅλοι μας ἀντιλαμβανόμεθα τήν προσπάθεια νά σωθῇ ἡ χώρα μας καί καλῶς γνωρίζετε ὅτι ὅλοι ἐνεργοῦμε πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση. Ὅμως τό μέτρο αὐτό εἶναι ἐπαχθές, γιά πολύ μεγάλο μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ, ἀφοῦ ἀδυνατοῦν πολλοί συνάνθρωποί μας ἕνεκα ἀντικειμενικῶν καταστάσεων (ἀνεργία, χαμηλό εἰσόδημα κ.λ.π.) νά πληρώσουν τό ἐν λόγῳ τέλος, μή ἔχοντες πλέον καί αὐτά τά ἀπαραίτητα πρός ἀντιμετώπιση τῶν βασικῶν ἀναγκῶν, ὁδηγούμενοι συνεχῶς στήν φτώχεια καί τήν δυστυχία. Κάθε ἡμέρα, ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι κατακλύζουν τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μου καί τούς Ἱερούς Ναούς μας, καί ζητοῦν ἀπεγνωσμένα βοήθεια, ἀλλά καί τήν παρέμβαση τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό ἕνα δυσβάστακτο μέτρο, τό ὁποῖο θά γίνῃ αἰτία νά στερηθοῦν καί αὐτό τό ἀγαθό τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θέρμανσης.

Παρακαλῶ θερμῶς, νά παρέμβετε μέ τήν ἐγνωσμένη εὐαισθησία Σας, ὥστε νά ἀρθῇ τό ἄχθος αὐτό ἀπό τούς ὤμους τῶν ἀδυνάτων ἀδελφῶν μας. Πιστεύομε ὅτι ἡ πίεση τήν ὁποία ὑφίστανται οἱ ἀδύναμες καί εὐπαθεῖς ὁμάδες πληθυσμοῦ, θά λειτουργήση ἀντίθετα στήν ὅλη προπάθεια ἡ ὁποία καταβάλλεται γιά τήν ἔξοδο τῆς χώρας ἀπό τήν δεινή κατάσταση στήν ὁποία ἔχει περιέλθει.

Εἶμαι βέβαιος, ὅτι θά πράξετε τά δέοντα καί θά ἐξετάσετε μέ δικαιότερα κριτήρια τό ὡς εἴρηται θέμα, γιά νά ἁπαλύνετε τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι μέ δάκρυα στά μάτια ἐκφράζουν τήν ἀβεβαιότητα γιά τό σήμερα καί τήν ἀνασφάλεια γιά τό αὔριο.

Ἡ παράκλησή μου, ὅπως ἐναγώνια ἐκφράζεται μέσα ἀπό αὐτό τό γράμμα, εἶναι ἡ φωνή τοῦ δοκιμαζομένου ποιμνίου μου καί πιστεύω χιλιάδων ἄλλων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι γονατίζουν κάτω ἀπό βάρη δυσβάστακτα. Σημειωτέον ὅτι ἡ Πάτρα, ἡ τρίτη σέ πληθυσμό πόλη τῆς Ἑλλάδος, μαστίζεται ἀπό ἀνεργία καί φτώχεια, σέ πολύ μεγαλύτερο βαθμό, ἴσως, ἀπό ἄλλες περιοχές τῆς Ἑλλάδος.

Μέ τήν ἐκ βάθους ψυχῆς εὐχή, νά Σᾶς ἐνισχύῃ ὁ Θεός στό ὄντως δύσκολο ἔργο Σας καί τήν προσευχή νά βοηθήσῃ τήν πατρίδα μας νά ἐξέλθῃ ἀπό τήν κρίση πού ἀντιμετωπίζει,

Σᾶς ἀσπάζομαι μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί τιμῆς.